16 Eylül 2008 Salı

bi kaç yıl önce

bir kaç kelime işte edilmemiş henüz, gidilmemiş bir kaç ülke işte
yeni bir yatak çift kişilik, henüz sevişmemiş kimse
bir fahişe işte yola yeni düşmüş
kimin umrunda ki bunlar benim değil
yalanı sevenim, yalanım, en gerçek yalanım.
bir kaç adım daha atılmalı mıydı sence?
gitmeli miydik doğduğumuz o eski şehire- herkes bakire-?
düzülmüş ruhlarımız gaspedilmiş fenerlerimiz el konulan hayallerimiz var
biz bu yalan içinde varolmaya çalışan kadınlar sevdik çabaları kulaklarımıza aşina
doğan güneşe hesap soramayız hiçbirimiz
her hangi bir kerhaneye düşmüş dileklerimiz
dualarımız var bekleyen sırada milyonlarcasından hemen sonra
dudaklar var öpülmemiş sandığımız, ama hepsi ıslatılmış
anneler babalar hep dua edenler lanet eder olmuş dumanlı evlatlarına
kimse kimseden bir şey beklemiyor artık kimsenin mecali kalmamış sevişmeye
bir kaç kadın ötede yenilik bir annenin memesinde bir ilk bahar sabahı
yaz olmadan tenimiz yanmadan yıkanmalıyız
tövbeler etmeliyiz karşılıksız.

Hiç yorum yok: