dün gece

Dün geceden anlamıştım böyle olacağını. Çok az konuştum, odama geçip İttihadcilerle ilgili bir kaç yazı okudum. Vatan perverlik adına nasılda Osmanlıyı kucaklarına düşmüşken sona dahada yaklaştırdıklarını okudum, Osmanlılıktan vazgeçipte Türkçülüğe yöneldiklerinde bu topraklarda o zamanlar yaşayan yüzbinlerce gayri Türk ve gayri Müslime neler olmuş olabileceğini daha iyi tahmin edebiliyordum. İçimi sıktı, başka bir şeyler buldum okumak için, Türkiyede ki sol'un hataları hatta dünyada ki sol fikrinin içine düştüğü yanlışlıklarla ilgili fikir beyan edilen bir kaç sayfa okudum.

Kör olmak üzereykende okuduklarımdan hiç bir şey hatırlamayarak uyudum. Sabah uyandığımda bir rüya gördüğümü hatırladım, rüyamda gökyüzünden düşüyordum.
Hemde yatakta oturur vaziyette duran kendi bedenime düşüyordum. o kadar yabancıydı ki kendimden korktum bir an, tanıyamadım tam çarpıcakken birbirimize bir karış mesafesinde durdum. Aynaya bakıyordu zavallı, sanki ağır bir anasteziden yeni uyanmış gibiydi, ellerini yüzüne götürüp sağa sola çevirdi başını. Yavaşca gözlerini ovuşturmaya başladı, ve o an çok büyük bir acı hissettim. Bir keresinde hiç farkında olmadan bıçaklanmıştım, ilk sıcaklığı geçtikten sonra hissetiğim acı gibiydi bu, çok canım yanıyordu. Bin yıl hapis yatacakmışım gibi derinden sarsıldı özgürlüğüm. Derken kendime geldiğimde yatakta oturuyordum, avuçlarımla gözlerimi ovuşturuyordum.

İnsan uykuya daldığında, ruhu bedeninden ayrılıp dolaşır derler. Ben bunu illkez bu kadar kesin ve derinden hissettim. Sabah yarım saat kendime gelemedim, rüyamlarımı bütün ayrıntılarıyla hatırlıyorum, çünkü ben dün oralardaydım. Büyük bir evde soğuktan titrediği için kardeşimin üzerini örttüm dün gece, kız arkadaşımla seviştim. Dün gece ben ehliyetim bile olmamasına rağmen, üstü açık bir BMW sürdüm.

Ya dün gece ben rüyamda ölseydim, acaba döner miydim yinede bedenime?